Het voormalige wildpark van Clervaux

De geschiedenis van het wildpark van Clervaux gaat terug tot de 17e eeuw en heeft nauwe banden met de plaatselijke adel. Vandaag leidt een wandelpad bezoekers door deze historische plek en geeft details over de jachtcultuur en de rijke tradities van de streek.

De wortels van het wildpark van Clervaux gaan terug tot de 17e eeuw en zijn nauw verbonden met de geschiedenis van de graven van Lannoy. Het werd oorspronkelijk aangelegd in het kader van middeleeuwse wildparken en verscheen voor het eerst op de topografische kaarten van graaf Joseph de Ferraris in 1771-1778.

Het gebied van ongeveer 20 hectare was een jachtgebied dat deel uitmaakte van het feodale kasteel van Clervaux, waarvan de oorsprong teruggaat tot de 12e eeuw. De graven van Lannoy, die betrokken waren bij de politieke en religieuze aangelegenheden van het Brusselse hof, drukten hun stempel op deze plek. De Loretto-kapel, gebouwd in de 17e eeuw en verbouwd in 1762, getuigt van hun religieuze betrokkenheid.

In die tijd werden de grenzen van het park gemarkeerd door karakteristieke lineaire openingen die het gebied geometrisch organiseerden. Het omvatte beboste gebieden, open plekken en zones die geschikt waren voor de jacht, wat de typische kenmerken van de wildparken uit die tijd weerspiegelde.

Na de revolutionaire onrust in 1798 werd het park grondig verbouwd. Aan het einde van de 19e eeuw nam Adrien-Florent de Berlaymont het landgoed over en voerde uitgebreide werken uit die de overgang naar een nieuw tijdperk voor het park markeerden. De karakteristieke lineaire openingen werden opgevuld en paardenstallen en een villa in de eclectische stijl van die tijd werden gebouwd. Deze veranderingen markeerden een transformatie van het park naar een meer diverse functie die verder ging dan het oorspronkelijke jachtdoel. Deze ontwikkelingen hebben geholpen om het huidige karakter van het park vorm te geven.

Een unieke episode verbindt het wildpark van Clervaux met de geschiedenis van Fontainebleau. Rond 1800 bevolkte een kudde damherten het park en een plaatselijke anekdote suggereert dat enkele van deze herten aan Napoleon werden geschonken. Volgens de overlevering werden de damherten naar Fontainebleau gebracht om het park, dat was verwoest door de revolutionaire onrust, opnieuw te bevolken. Ze zouden vergezeld zijn geweest van geiten om ervoor te zorgen dat de jonge dieren tijdens de reis gevoed konden worden. Deze anekdote getuigt van de uitwisselingen tussen de eigenaars van het park en de keizerlijke kringen van die tijd.

In de 20e eeuw verliet de familie Berlaymont het kasteel in 1927/28 en liet het in verval raken.

Vandaag is het wildpark van Clervaux nog steeds een historische site, ondanks de verbouwing. Een wandelpad van ongeveer 3 kilometer, dat langs belangrijke plaatsen loopt, biedt bezoekers een reis naar het verleden. QR-codeterminals en audiostations langs het pad vertellen anekdotes en informatie over de jachtcultuur en de rijke geschiedenis van de streek. Dit pad, ontworpen om licht te werpen op het verleden van het wildpark, biedt een meeslepende ervaring voor iedereen die geïnteresseerd is in geschiedenis en natuur.